Kişiye özel Eğitim programı
Çocuklarımızın Gelişimine Destek Verin!
Sonuçlar Ortada...
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Nedir?
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB), genellikle çocukluk çağında ortaya çıkan bir nöro-biyolojik bir bozukluktur. DEHB, dikkat dağınıklığı, hiperaktivite ve impulsivite ile karakterizedir ve kişinin günlük yaşamını, iş/sosyal ilişkileri ve eğitim başarısını olumsuz etkileyebilir. Bozukluğun nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik ve çevresel faktörlerin bir arada rol oynadığı düşünülmektedir. DEHB, ilaçlar, terapiler ve yaşam tarzı değişiklikleri gibi çeşitli yöntemler kullanılarak yönetilebilir. Erken teşhis ve doğru tedavi ile, kişinin yaşam kalitesi önemli ölçüde artabilir. Down Sendromu Eğitimi hakkında bilgi almak için buraya tıklayınız.
3 temel belitisi vardır.
- Dikkat eksikliği
- Aşırı hareketlilik
- Dürtüsellik
- Organizasyon ve planlama zorluğu
- Eğitim başarısında düşüklük
- Sosyal etkileşimde zorluk
İlaç tedavisi, hiperaktivite, dikkat dağınıklığı ve impulsivite gibi semptomları kontrol etmek için kullanılır. Psikoterapi, özellikle davranış terapisi, DEHB semptomlarının yönetiminde yardımcı olabilir. Yaşam tarzı değişiklikleri, uyku, beslenme ve egzersiz gibi faktörlerin de DEHB yönetiminde önemli bir rolü vardır. . Tedavi, bireysel ihtiyaçlara göre özelleştirilmeli ve düzenli takip edilmelidir. Tedaviyle, DEHB semptomları kontrol altına alınabilir ve kişinin yaşam kalitesi artırılabilir. Daha ayrıntılı bilgi almak için tıklayınız.
Bu çocuklarda görülen belirtiler; dikkat eksikliği, derse odaklanma ve dikkatin sürdürülmesinde problem, unutkanlık, eşya kaybetme, dış uyaranlarla (gürültü, kalabalık gibi) dikkatin çabuk dağılması, kendisiyle konuşulurken dinlemiyormuş gibi görünmesinden anlaşılabilir.
DEHB tanısı, genellikle 6 yaşından itibaren konulabilir. Ancak, semptomlar daha önce fark edilebilir ve bazı çocuklar için 4-5 yaşlarından itibaren tanı konulabilir. Tanı genellikle bir uzman psikolog veya psikiyatrist tarafından yapılır. Bu, çocuğun semptomlarını ve davranışlarını dikkatle gözlemlemeyi, ayrıntılı bir tıbbi geçmiş almayı, testleri yapmayı ve aile üyeleriyle konuşmayı içerebilir. Tanı, doğru tedavi yaklaşımını belirlemek ve çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak için önemlidir.
